Op de bank bij het derde zat plotseling een extra reserve speler die eigenlijk op doorreis was naar Spijkenisse. Andre kwam ons nog even aanmoedigen, voordat hij met vijf van ons naar zijn wedstrijd zou gaan. Aangekomen in Spijkenisse werd Andre gevraagd (door een heer van de tegenpartij) of hij rustig aan wilde doen. U raadt het antwoord van Andre al. De wedstrijd begon en er werd bij ons al gewaarschuwd voor een van de heren van Olympia. Een oude rot die het spel goed ziet maar toch vaak de boel gaat lopen verstieren met commentaar op de leiding en andere spelers. De eerste helft verliep voor ons redelijk goed gezien de tussenstand van 1-4. De score ging moeizaam, maar kwam wel langzaamaan tot stand. Een goed aangegeven bal van één van de dames werd door Edwin verzilverd, de score was geopend. De eerst goofy ballen uit goeie combinaties waren te zien. Er werd gescoord door Yvette die goed wegtrok achter de paal, nadat de zeer actieve Jeanet voor een doorloopbal ging. Een actie volgens het trainersboekje van Ben, die ook hier op de bank zat om te coachen. Even werd er gevreesd dat we met een dame minder verder moest gaan spelen, omdat Yvette door haar voet ging. Het zag er gelukkig erger uit dan dat het was en ze ging door met spelen. Niet lang daarna ging de speler van Olympia die vooraf aan Andre gevraagd had of hij rustig aan wilde doen door zijn enkel. Hij gaf het wel tijdelijk even op om aan de zijlijn zijn pijn uit te lopen. De scheids gaf aan dat we dan maar even met vier moesten doorspelen, Andre vond het werkelijk geen probleem om ook even aan de zijkant te gaan staan, zodat zij een minuutje nog met zijn zessen in het vak moesten staan.
In de rust werd Edwin gewisseld voor Maarten die ook mee was gegaan om een helft in te vallen. Hij kreeg dus op zijn beurt te maken met de oude rot van Olympia die deze helft zijn reputatie waar ging maken. Flink veel zeuren en reageren op alle beslissingen zorgden ervoor dat Maarten zelfs als hij zelf in de rug werd gelopen toch de vrije bal moest weggeven. De wedstrijd werd nog even spannend toen de tegenpartij toch ineens ging scoren en de score naar 3-5 wisten te brengen. Gelukkig scoorden Jeanet voor ons nog een doorloopbal. De eindstand op het bord zo rond de klok van half 7 was 5-7.
Ben gelukkig dat hij ook eens wedstrijd coachte waarin gewonnen werd, het vierde gelukkig met weer twee gewonnen punten. Opvallend vond deze verslaggever de erg actieve Jeanet. Toen wij in een direct interview vroegen aan onze Jeanet hoe dit toch kwam, werd er wel een erg rare reden aangegeven. Even was ik met stomheid geslagen dat ze uberhaupt hier aanwezig was.
Ik wil even stilstaan bij het feit dat enkele uren voor de wedstrijd de vader van Jeanet was overleden. "Zelf zei Jeanet dat ze blij was dat de lijdensweg van haar vader eindelijk ten einde was, hij was ziek en lag al geruime tijd in het ziekbed, hier tijdens de wedstrijd kon ze mooi haar frustratie wegspelen!"
Namens het hele team en je trainingsmaatjes gecondoleerd met je verlies.
meer
