Wedstrijden > Good Luck 3 - PKC 12

Datum: 14 november 2015
Uitslag: 1-21
Tekst: Maarten Kreeft

Het perfecte team... het Dream Team

Er moest eerst bijgekomen worden van het geweldige Halloween feest. Drank en wilde vrouwen en mannen. Geweldige muziek. Voetjes van de vloer. De meest spectaculaire moves werden ten toon gesteld. Helaas zijn er nog wat mensen geblesseerd van diezelfde moves. We zijn nog wat lui kwijt. Liggen waarschijnlijk nog steeds in de bossen. De meest markante outfits werden ten toon gesteld. Uren besteed aan make up. En dan daarna nog griezelige opmaak. Heksen, zombies en Dracula's gutsend bloed, Heidi pakjes...!? Het kon niet op.

Leuk was ook dat Adwin Krijger de prijs voor griezeligste verschijning had gewonnen en hij was niet eens verkleed. Hoe knap is dat.

Na lang overleg, crisis beraad. De knapste koppen bij elkaar was besloten het derde en het vierde, samen te voegen. Geen sprake meer van concurrentie, nee samenwerken was het master plan. Dat zou vruchten afwerpen. Het had niks met blessure leed of zwangere speelsters en spelers te maken.

Zo trad de nieuwe basis aan. Een basis waarbij speler snelheid, souplesse en nauwkeurigheid perfect op elkaar aansloot. Oja en ik mocht ook mee doen. Een nieuwe doelstelling. Of eigenlijk een oude doelstelling. Een doelstelling waar we nu, met gecombineerde krachten wel eens bij zouden kunnen komen... De nul behouden!

De voorbereiding op deze wedstijd was scherp. Alle spelers bij elkaar kwamen we wel aan 1 uur effectieve training gecombineerd. Fans hadden lucht gekregen van de nieuwe opstelling van het 3/4de en waren massaal van heinden en ver gekomen om dit spektakel te kunnen zien.

De wedstrijd begon zinderend, de badmintonners hadden de zaal vloer nog effe lekker glad gemaakt. Het plan, de nieuwe strategie werd keurig uitgevoerd. Geen stro breed werd de tegenstander in de weg gelegd. Gijs deed net alsof hij alles te kort schoot. Daniel was spontaan kleuren blind geworden, misschien kwam dat ook wel omdat hij nog steeds zijn schmink op had. Jeutje wat zag die gozer eruit. De opdracht om de bal zo kort mogelijk in het aanvalsvak te houden werd op de letter nauwkeurig uitgevoerd. Zo werd de nul in de eerste helft keurig behouden.

Maar ja, ook ik betaal contributie en dan moet je zo'n gozer toch ook opstellen. André wilde er helemaal niet uit. Maar ik bleef maar zeiken en de hele tijd op de bank naast Lindsay zitten is ook geen pretje. Ik heb nog zo mijn best gedaan en in het begin van de tweede helft lukte het nog aardig, maar helaas in de laatste minuten maakte ik toch die blunder. Mijn welgemeende excuses.

Volgende keer sta ik niet meer ingedeeld, dus dan maken we meer kans om wel die nul te behouden.

Nog een oproepje van Andre Quak, binnenkort heeft hij een brunch van zijn werk. Daar is het de bedoeling dat hij met zijn tweeën, drieën heen komt. Is er nog een hongerige dame, of heer of dames of heren, maakt hem eigenlijk niet zo veel uit, die met hem mee willen. Eenmaal mee kan er een stopwoord worden afgesproken voor als hij te vervelend, lees handtastelijk, wordt.